Grodzisko znajduje się kilometr od zabudowań wsi Posadów, na wysokim cyplu lessowym w dolinie Kamionki. Aktualnie określane jest jako Zamczysko. Gród ma kształt pierścieniowatego majdanu, który w przybliżeniu jest bardziej kolisty. Otoczony jest podwójnym wałem o wysokości 5 metrów i fosą szerokości 8 metrów, ciągnącą się między wałami. W zewnętrznym wale ziemnym od strony północnej najprawdopodobniej znajdowała się brama, o czym świadczy widoczna wyrwa.

 

Osada i grodzisko datowane są na IX do XI wieku. W wiekach późniejszych założono na miejscu wczesnośredniowiecznej osady gródek rycerski na usypanym kopcu. Zbudowano wówczas wały ziemne i zapewne pogłębiono fosę. Gródek rycerski funkcjonował do końca XV wieku.

 

Najstarszym źródłem na temat grodu w Posadowie jest tekst zamieszczony w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich z 1887 roku: „W pobliżu wsi jest nasyp okrągły (kopiec), jak zwykle Szwedom przypisywany, dalej o 500 kroków od wsi jest na półtora morgowej przestrzeni tak zwane zamczysko, opasane podwójnym wałem. W 1837 roku znaleziono tu szyszak, naramiennik, ostrogę i takowe przesłano do gabinetu archeologicznego w Krakowie. W 1858 w r. wykopano tu siekierkę kamienną, a w 1877 drugą siekierkę na polu zwanym Rokitno, gdzie stoi dom straży granicznej. Przy kopaniu rowu znaleziono w garnku glinianym dwa kolczyki, kółko z grubego srebrnego drutu skręcone a w 1878 r. w zamczysku kulę kamienną granitową, średnicy 9 cm. Przedmioty te odsyłano zawsze do Krakowa. Naprzeciw zamczyska, w lesie Rochaj zwanym, jest kurhan 3 sąż. wysoki, na nim rosną dęby, dokoła i mnóstwo małych mogił. Lud zowie to grobem: wodza i rycerstwa".

 

Przypisy:

• Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t.VIII, Warszawa 1887, s. 841;

• M. Piotrowski, Grodzisko w Posadowie i jego kontekst, "Rocznik Tomaszowski" t. 4 (2015), s. 7-48.