Kamienny krzyż przydrożny w kształcie cokołu mający charakter obeliska. Data powstania krzyża widoczna we frontowej inskrypcji wiązała się z ukazem tolerancyjnym cara Mikołaja II z 30 kwietnia 1905 roku znacznie rozszerzającym swobody religijne. Sytuacja katolików w latach przed ukazem tolerancyjnym w Królestwie Polskim, a po upadku powstania listopadowego włączonego w granice Cesarstwa Rosyjskiego, była bardzo trudna. Stłumienie powstania styczniowego 1863 roku oraz likwidacja Kościoła greckokatolickiego w 1875 roku rozpoczęło nasilający się proces rusyfikacji tych terenów i ograniczania swobód religijnych. Nowe prawodawstwo pozwoliło ówczesnemu fundatorowi w 1906 roku na wzniesienie krzyża.

​

Kamienny krzyż ma złożoną budowę składająca się z cokołu, postumentu i kolumny. Każda z czterech ścian cokołu ma wykute ozdobne prostokątne ramy, przycięte z każdej strony. We frontowej ścianie znajduje się jedyna inskrypcja, która jest pierwszą strofą modlitwy św. Bernarda Pod Twoją obronę uciekamy się.., R. P. (Roku Pańskiego) 1906.

​

Cokół wieńczy dwuspadowy daszek na potrójnej podstawie z trójkątną ozdobną wnęką od strony frontowej i tylnej. Na daszku cokołu autor krzyża umieścił postument będący podstawą kolumny, którą wieńczy dwuramienny krzyż z żeliwnym wizerunkiem Chrystusa. Nad wizerunkiem Chrystusa umieszczony jest kolisty daszek a nad nim Titulus Crucis, (tabliczka z napisem INRI, która według przekazów nowotestamentowych została zawieszona na krzyżu Jezusa Chrystusa jako powód jego skazania na śmierć), wyryte litery INRI (Jezus Nazarejczyk Król Żydów).

​

Przypisy:
●    P. Kondraciuk, Kapliczki, figury i krzyże przydrożne w pejzażu pogranicza, Zamość 2008, s. 54;
●    A. Gauda, Ludowe krzyże żelazne na Lubelszczyźnie, „Studia i Materiały Lubelskie”, t. 12,  Lublin 1987, s. 109;
●    J. Świeży, Świątkarze biłgorajscy, Lublin 1947, nr 1-2, s. 50-59.